Doooozymi krokami

Dooozymi krokami stapie po tym swiecie... dzis dzien jak codzien... rano do pracy....(gdzies w koncu trza sie nudzic) no i popatrzec sobie na tych fajnych i mlodych chlopcow z ochrony:) ihihih loobie ich no :) po pracy do domu.. i komp.. i tv... i ksiazka...no i komp znowu... i spac....i tak codziennie...Chociasz dzis.. bylo w zasadzie przez moment calkiem smiesznie.. starsznie loobie zaczepiac obcych.. szczegolnie gdy ma sie jeszcze ich nr telefonow kom..:) eheheh jutro mnie w pracy pewnie za to zabija..:) no ale.. cza se dawac rade jakos nie??:) no:) (ach te monologi) No i tak wlasnie... zaczyna robic mi sie smutno.. na mysl.. o tych wszytkich ludzach co wyjechali.. do niech wlasciwie kieruje tego blogaska..coby wiedzieli co tam slychowac w malutkim moim szklanym swiecie... zamknietym na 47zamkow...wszystkie sciany sa biale.. nie ma tu ani meblii... ani niczego... kawalek okna..ktore i tak jest dla mnie za wysoko...czas sie dloozy i dloozy... a czlowiek starzeje...ech.Dobra nie zanudzam jusz...